سیاوش امیری جانباز دفاع مقدس، نویسنده و شاعر متعهد انقلاب و از همرزمان مرحوم «حاج ذبیحالله بخشی» معروف به حاجی بخشی، به مناسبت درگذشت پیرجبههها مثنوی سروده
آی پیر جبههها یادت به خیر
واصل وصل خدا یادت به خیر
رفتی و از خاک پرّان گشتهای
همدم خوب شهیدان گشتهای
بی شهیدان سالها خونابه را
نوش جان کردی عزیز جبههها
مرد میدان بلا حاجی ذبیح
نورچشم بچهها حاجی ذبیح
شیر غران جنوب و غرب ما
ای غریبان را همیشه آشنا
دستهایت نذر عباس علی
گوش بر فرمان مولا و ولی
ای حبیببنمظاهر گونه مرد
یادگار سالها اندوه و درد
درد گفتم؛ درد آمد بر دلم
با که گویم حاجی بخشی مشکلم
یادشان رفته چرا جنگیدهایم
یا چرا درخون خود غلتیدهایم
یادشان رفته صفای جبههها
مردهای با وفای جبههها
یادشان رفته صنوبرهای پاک
بیسر افتادند بر دامان خاک
صدهزاران لاله که پرپرشدند
جملگی نذر علیاکبر شدند
آن صنوبرهای غلتان روی خون
سروهای پایدار سرنگون
یاعلیگویان شبهای خطر
فاتحان جمله در خون غوطهور
پاسداران سحرگاهان و روز
شبستیزان به شب شعله فروز
آن خرامان یوزهای شب شکن
چلچراغ روشن هر انجمن
پاک ققنوسان خاکستر شده
جان فدای بیرق رهبر شده
ای کفنپوش کفنپوشان ما
ای غریو شهر خاموشان ما
پیر گُرد جبههها حاجی ذبیح
نوکر آل عبا حاجی ذبیح
با شهیدان درد دل کن زین سپس
گو به آنان وارهیدی از قفس
جای تو دردانه در کنج قفس؟
این چنین حرفی مگو نشنیده کس
با شهیدان بعد از این همخانهای
جمعشان جمع است و تو پروانهای
یاد آن «کی خسته است» یادش به خیر
«حاج بخشی رسته است» یادش به خیر
موضوع مطلب :