با تو اغاز می شوم
با نوای درد های عاشقیت فریاد می کنم
لحظه های تحمل میخ های شقاوت وبد دلی را با تو نام می برم
تو حدیث سکوت بلند تاریخی
تو نماد صبر و نمازی
تو تمام نذر و نیازی
تو بهانه بودنی
تو شهیده ی کوثری
تو عزای ماه محرمی
تو غدیری
تو مادری
تو کتاب یک مکتبی
تو فدای یک همسری
تو دعا بکن که بیاید
تو اشاره کن که نگارم
ان عزیز ما همه عالم
که تحملش سر اید
تو بگو که او بیاید
موضوع مطلب :
