از لطف نگاهت

انتظار

چون رود زندگی جاریست

و این ادینه هم

جانم فدای قدمت

بار خدایا ! تمام عالم را درنوردیدم و تمام گیتی را جست و جو کردم و در احوال همه خلایق تو اندیشه کردم لیک دریافتم که براستی تو کامل تر و عاقل تر و مهربان تر و بهتر از محمد(ص) نیافریده ای و این بهترین را به اخلاق مزین نموده ای و سپس او را پیام آور اسلام قرار داده ای .
کسی که اگر تمام موجودات عالم تمام زمان را نوشتن بنشینند نتوانند از گفتن خصائص او برآیند؛ آری تو این چنین راهبری برای آدمیان فرستادی.
ولی آدمی ناشکرتر از آن است که خود بداند و اینگونه است که شرورترین خلایقت کمر به بندگی شیطان بستند و در وادی کفر گرد هم آمدند ، کسانی روزگاری کلیمت را آزرده بودند و گرد گوساله ای جمع شده بودند دوبار ساز جنگی نواختند ابلهان به اندیشه جنگ با خدایند ...
در تاریخ خداستیزان کم نبودند اما کدام را سراغ داری که جز در خفت شهره شده باشند اینها که امروز اسلام ستیزی را علم خود قرار دادند خدا ستیزند، بندگی ستیزند اینها لشکر شیطانند و چون می دانند حریف خدا نمی شوند دین خدا را هدف قرار داده اند، پیامبر خدا را هدف قرار داده اند .
واینها باید بدانند همه ما سربازان محمد(ص) هستیم ، سربازانی که آمده اند جان خود را برایش و در راهش اهدا کنند .
اینها باید بدانند که اکنون  پیکان مبارزه ما بشوی آنها شده است .
اینها باید بدانند که ما تازنده ایم رزمنده ایم و تا رزمنده ایم ایستاده ایم به مبارزه
و درنهایت باید بدانند که « العاقبة للمومنین »
و بدانند همچنان حرف ما همین است لبیک یا رسول الله

http://noghterahaie.blogfa.com/

خدایا

شناسا کن خودت را

بنده ات را

تمنا می کنم شرمنده ات را

مطیع امر مولایم  رسولت

مقیم وادی امر ظهورت

بخواهم هر نوایی چون تو خواهی

تو بر احوال ما آگاه و آنی

مرا از درگهت هرگز نرانی

تو واضح کن جمال دلربایش

تو راضی کن ز ما آن قلب پاکش

تو نافذ کن ندای آن هویدا

تو ثابت کن خدایا این قدم را

 دعای مقدمش ذکر لب ماست

فراموشم نکن این آرزو را

یقین ما یقین  کبریایی ست

نصیبم کن خدایا

صبر کافی ست

 ای آب و ای آیینه ام

عشق تو اندر  سینه ام

آبی تر از ادینه ها

ای مهر تابانم بیا

ای آفتاب دیده ام

بهر لقای روی تو

یک دسته گل من چیده ام

هر جا حضورت ذکر من

لطفی نما آقای من

مدهوش توست این فکر من

بهر ظهورت منجلی

مانده فقط یک یا علی

ای قاب قوسینم بیا

ای آخرین فانوس روشن دریای پر فروغ ولایت

تا رسیدن به جوار دلربایت چشم از نگاهت برندارم

گرچه از تو دورم ولی نور تو در چشمانم حضورت را به

تصویر می کشد

من به تصویر تابان نگاهم یقین دارم

تو روزی می آیی

و روح امید هستی راجلا خواهی داد

و دلدادگانت در سایه حضورت طواف خواهند کرد

   به اشتیاق نسیم صبح سپید

با نوای الغیاث

نسشته ایم سر قرار

به انتظار

و تصویر روشن آمدنت را

در بغل گرفته ایم

به یادگار

ای صاحب قرار

در انتهای ماه مهربان

بانگ آمدن بخوان

یا صاحب الزمان

ای صاحب شبهای قدر

یادی ز ما پیش خدا ببر

ما تشنه ی نوشیدن آب زمزمیم

دلداده ی سعی و صفا و حج اکبریم

بیا و ما را به خانه ی علی ببر

به خلوت عاشقانه ی خود با خدا ببر

بیا در این جمعه  ی خونین با علی

که بر فرق شه دین لاله بر دمید

بیا که اشک یتیمان آن همام

دست نوازش فرزند فاطمه را

می طلبد صبح وشام

اقای خوب ومهربان

صبرم شده تمام

تنها ماهم بیا

ما منتظر حجت حق در رمضانیم

ما شاهد ظلم و ستم جور زمانیم

سازمان ملل مسخره کرده بشریت

ما منتظریم تا برسد منجی امر احدیت

شیطان بزرگ دشمن ما دشمن دین است

ای منتظران جحت حق منجی دین است

و در این ماه رهایی

سر سفره اللهی

با صفا و با محبت

بی ریا و با سخاوت

دریای رحیم و رحمت

بر ماها یک ذره همت

توبه و دوباره رفتن

سر سجاده نشستن

از خدا دوباره خواستن

دست ز آلودگی شستن

ای خدای انس و جانم

منم آن یک دست بسته

بر درت توبه نشسته

با امید و خوف و خسته

تو مرا رها و تنها

نگذاری دل شکسته

به امید تو امیرم

بی پناه تو اسیرم

ای تمام هستی من

بی نگاه تو می میرم